थोडं बोललीस, उपकार झाले
अगदी एवढंच हवं होतं !
जितकं बोललीस, मोजता येईल
तरी तेवढंच हवं होतं !!
थोडं बोललीस, उपकार झाले
अबोलपणा टोचत होता
एकटेपणा निघून गेला,
डोक्यावर जो नाचत होता !
थोडं बोललीस, उपकार झाले
(काय बोललीस, ठाऊक नाही)
तरीदेखील कळतेस तू !
थोडं बोललीस, उपकार झाले
आता मला समजतंय
ओठ बोलतात तुझे
तरी डोळ्याचंच उमजतंय !
थोडं बोललीस, उपकार झाले
बोललो मीही तुझ्याशी
'हाय', 'बाय' ओठावर
अन् बाकी सारं मनाशी !
थोडं बोललीस, उपकार झाले
दोन्ही कान वापरले
दोन्हींमधून साठवलेले
आतल्या आत हरवले !
थोडं बोललीस, उपकार झाले
माहीत झालं मलाही
नशेत असतो माणूस तेव्हा
सुचत नाही जराही !
थोडं बोललीस, उपकार झाले
सुख होतं निसटलं
आकाश पाताळ एक केलं
शेवटी तुझ्यात सापडलं !
थोडं बोललीस, उपकार झाले
लक्षात ठेविल जमेल ते
निम्मं हृदय चेहऱ्यात गेलं
निम्म्यामध्ये बसेल ते !
थोडं बोललीस, उपकार झाले
मुद्दा नव्हतं बोलण्याला
विषय नसतोच काही
केवळ आशय असतो प्रेमाला !!
No comments:
Post a Comment