आठवणी घेऊन त्या भीषण
नकळत आसवे पुसतो आहे
आज प्रत्येक पोलिसात मी
त्या करकरेंना शोधतो आहे
अमानुषतेच्या विळख्यातून
महाराष्ट्र सुटला खरा
मानवता, एकतेचे उपचार घेऊन
जरी झाला थोडा बरा
विजयाच्या आनंदातही
निपचीत देह बघतो आहे
निष्पापांना मारण्यासाठी
जो भारतात आला
शेकडोंना मारणारा
शेवटी तळमळत मेला
त्याच्या गोळ्या छातीवर घेत
सग्यांना वाचवतो आहे
हल्ले करून आम्हांवर
आम्हां किती तुम्ही खचवणार ?
परकीयांचे हात धरून
आम्हां किती गप्प बसवणार ?
रात्रीच्या भयाण अंधारात
सूर्योदय आता मागतो आहे