तो सध्या CA. करतो!!!

तो सध्या CA. करतो !!!

प्रेमात पडलेल्या कविता । पान नं. 10

तू ठरव..

प्रेमात पडलेल्या कविता । पान नं. 09

या क्षणाला !

प्रेमात पडलेल्या कविता । पान नं. 08

भांडण 

प्रेमात पडलेल्या कविता । पान नं. 07

पण म्हणून तू..

प्रेमात पडलेल्या कविता । पान नं. 06

क्षणभर केवळ..

देव..

देव

प्रेमात पडलेल्या कविता । पान नं. 05

उचकी !!

Marathi Song for Ganpati Bappa | निराकार..

निराकार..

प्रेमात पडलेल्या कविता । पान नं. 04

समोरच्याला छळण्यासाठी !!!

प्रेमात पडलेल्या कविता । पान नं. 03

कोर

प्रेमात पडलेल्या कविता । पान नं. 02

साजणी!!

प्रेमात पडलेल्या कविता । पान नं. 01

पाऊस आणि तू !!

छडी - for Guru Paurnima

छडी 

नजरेपुढे कठोर होते, नजरेआडून पाझरते 

सर, तुमची छडी अजून भविष्याला सावरते 

पुस्तकांची हाक येते दप्तराच्या कंठातून 

संस्कारांच्या कंपासपेटीत आयुष्याला सामावून 

शिष्य म्हणून, युवक म्हणून, 'माणूस' म्हणून घडवते 

तेव्हा तुम्ही बाकावरती उभं केलं नसतं जर 

विचारांची पोहोच कधी गेली नसती ध्येयावर 

अडथळ्यांचा डोंगर एका क्षणामध्ये झुकवते 

आठवणींच्या फळ्यावरती अजून आहेत सुविचार 

शिस्तीच्या त्या गणिताला ममत्वाचा गुणाकार 

नजरेमध्ये सूर्य घेऊन आभाळ व्हायला शिकवते 

पंढरीची वारी in उद्योगनगरी 'पिंपरी चिंचवड'

राम कृष्ण हरी.. 
पंढरीच्या वारीबद्दल वारकऱ्यांच्या नेमक्या काय भावना आहेत? जाणून घेऊयात या व्हिडिओमधून !..

किनारा

किनारा

किनाऱ्याला नसतो अंदाज
समुद्राच्या लांबी - रुंदी - खोलीचा
किनाऱ्याला नसते जाण
समुद्राच्या स्वच्छ - अस्वच्छपणाची
तो नाही  करत हिशोब
आल्या गेलेल्या नव्या जुन्या रेतीचा
त्याला नसते चिंता
समुद्राने निरंतर लादलेल्या
त्याच्या खारटपणाची
समुद्राच्या भरतीत तो बुडून जातो
आणि ओहोटीत मोकळा होतो
समुद्राला भेटायला येणाऱ्या प्रत्येकाचे
एखाद्या गृहलक्ष्मीप्रमाणे तो स्वागत करतो
एका मिठीपुरती का भेटेना,
पण प्रत्येक लाट त्याने कोरलेली असते आपल्या अंगावर
जिला निरोप देताना तो अक्षरशः
स्वतःमधले कण देऊ करतो !
आपण जातो मग त्याला सावरायला म्हणून
पण तो मात्र आणखीनच खोल धसत राहतो
घोंघावत राहतो वारा किनाऱ्याला समजावत
की या पाण्याचा खेळ चाललाय आभाळ होण्यासाठी
किनाराही म्हणतो, 'मला समुद्राचा नाद
यावी लाट, मग ती असो केवळ एका क्षणासाठी..'

जन्म आपल्या मराठीचा !..

आपल्या तेजस्वी कांतीवर माधुर्याची तलम वस्त्रे लेऊन तऱ्हेतऱ्हेचे भावजडीत शब्दालंकार परिधान करून प्रसन्न, हसऱ्या चेहऱ्याने मला भेटते माझी भाषा.. कधी कठोर, तितकीच मृदू माता होऊन.. कधी अवखळ, अगदी नखरेल प्रेयसी होऊन.. तर कधी माझे वैफल्य छातीशी कवटाळून घेणारी समजूतदार सहचारिणी होऊन...