ही कसली जादू ? कसली धुंदी ? तारे गाती !
तू नाहीस आली, मी एकाकी हळव्या राती
स्वतःचाही कुठे उरतो मी शेवटी ?
चंद्राच्या साक्षीने होतो मी शेवटी
व्यसनाधीन .. तुझ्या डोळ्यांच्या ...
व्यसनाधीन .. तुझ्या डोळ्यांच्या ...
मी झुरतो आहे आठवणींच्या नाजुक विश्वामध्ये
का छळते आहे सखये इतुकी मदनाला दमनामध्ये ?
ये आता साऱ्या मर्यादांना ठेऊन मागे
घे जुळवून आणि दोन मनांशी रेशीमधागे
हृदयाची मागणी करतो मी शेवटी
चंद्राच्या साक्षीने होतो मी शेवटी
व्यसनाधीन .. तुझ्या डोळ्यांच्या ...
व्यसनाधीन .. तुझ्या डोळ्यांच्या ...
तू येशील जेव्हा, होशील जेव्हा कवितेची आशयवाणी,
मी गाईन तेव्हा तू नसताना भिजलेली माझी गाणी
का आकाशाने क्षितिजाच्याही पास नसावे ?
का प्रेम असुनही माझ्याहून तू दूर असावे ?
सजणाच्या अंगणी तू यावे शेवटी
चंद्राच्या साक्षीने मी व्हावे शेवटी
व्यसनाधीन .. तुझ्या डोळ्यांच्या ...
व्यसनाधीन .. तुझ्या डोळ्यांच्या ...
No comments:
Post a Comment